جشن باستانی چهارشنبه سوری مبارک
تمامی آیین های ایران ، براساس فلسفه یی درست ، و طی چند هزار سال ، شکل گرفته است ، که عاری از هرگونه خرافات می باشد . از همین رو ، برجسته ترین اختراع بشر ، کشف آتش را ، با نام و یادی مبارک و ماندگار ، در مراسمی ، به نام چهارشنبه سوری ، پاس می دارند .آتش ، به مردم ، آموخت ، تا توانایی یافته ، خود را ، از سرما ، مرگ ، یخ زدگی ، تاریکی ، حمله حیوانات وحشی و خام خواری (بروز بسیاری از بیماری ها) ، مصون بدارند .
با کشف آتش ، سلاح و تجهیزات جنگی و دفاعی را ، فراهم آوردند ، به میکروب زدایی رسیدند ، وسایل جراحی ساختند ، ضدعفونی کردن را یاد گرفتند ، و نهایتاٌ پاکیزگی را آموختند ، به معالجه امراض ، اشراف یافتند ، و از زمان بیشتری برای کار و فعالیت ، بهره گرفتند. از قدیم الایام ، ایرانیان ، برای آن که ، نقطه برجسته این سپاس را ، در کودکان ، نوجوانان و جوانان خود ، از طفولیت ، جاوید بدارند ، و این جاودانگی را ، در تمام عمر ، به یاد داشته باشند ، در شب چهارشنبه آخر هر سال ، در جشنی بی همتا ، به نام چهارشنبه سوری ، گرد هم می آمدند ، تا این سپاس الهی را ، با شادی و سرور ، زنده بدارند. به زبان ساده و کلام خلاصه آموختند که : هنگام پریدن از روی آتش بگویند زردی من از تو ، سرخی تو از من ، یعنی ضعف و نادانی و کاستی خودم را از طریق آتش (عامل نوآوری) جبران کرده و به افزوده های دانشی می رسم، پاسداشت آغاز اختراعات ، احترام به امر نوآوری و پژوهش ، باید به شکلی ، در دل و روح هر ایرانی ، برقرار باقی بماند .
