"جلسه آموزشی خانه کوهنوردان نظراباد"

اولین جلسه آموزشی داخلی در تاریخ 1/5/92 توسط آقای روزبهانی در محل خانه کوهنوردان برگزار شد. جدول کلی آموزش های برنامه ریزی شده به شرح زیر است:

توضیح	ارائه دهنده	تاریخ	موضوع	ردیف
	احمد روزبهانی	92/5/01	حفظ محیط زیست کوهستان	1
	رضا اسدی	92/5/08	تغذیه در کوهستان	2
	علی اصغر شماخی	92/5/15	و کار با قطب نما   GPS	3
	زهرا مویدی	92/5/22	اخلاق در کوهنوردی	4
	مهدی حسینی	92/5/29	آموزش گره ها	5
	علیرضا یوسفیان	92/6/5	هیمالیا و 8000 متری ها	6
	فاطمه مومنی	92/6/12	مباحث ارتفاع،سازگاری، آسیب های ورزشی و ...	7

از همه ارائه دهندگان گرامی درخواست میشود طبق زمان بندی فوق وبا آمادگی لازم در جلسه حضور به هم رسانند.

و اما خلاصه جلسه آموزشی برگزار شده و رئوس مطالب ارائه شده :

 ارزش کوه ها :  

منشا نیمی ازآبهای شیرین جهان ،زیستگاه گونه های بیشمار گیاهی و جانوری ،امکان استفاده همزمان بصورت ورزش وچشم انداز

عوامل تخریب کوهستان :

چرای دام – ساخت و ساز – جاده سازی – معدن کاوی – چیدن گیاهان – انباشت زباله –افروختن آتش – کوهنوردی در گروه های پر جمعیت و...

برخی از توصیه های مهم:

1 – همیشه کیسه بهمراه ببریم و زباله های تجزیه شدنی و نشدنی را به شهر برگردانیم.

2 – چادرگاه ها را دست کم 200 متر دورتر از دریاچه ها و رودها برپا کنیم (چادرگاه های خوب پیدا میشوند نه اینکه ساخته شوند)

3 -  در یک ردیف و در وسط پاکوب حرکت کنیم.

4 – برای شستن خود یا ظرف هایمان آب برداریم و به فاصله دست کم 70 متری منابع آب برویم.

5 – هرگز به جانوران غذا ندهیم. این کار رفتار طبیعی آنها را به هم زده و آنها را در معرض خطر شکارگرها قرار میدهد. همچنین باعث نزدیک شدن تدریجی آنها به محل اسکان انسانها و در معرض خطر قرار گرفتن کودکان می گردد. این خطر به علت انباشت زباله نیز میتواند ایجاد شود.

5 – بگذاریم صدای طبیعت چیره باشد.

6 – به متخلفین تذکر بدهیم. بیشتر کسانی که اشتباه کوچکی مرتکب می شوند با یک تذکر محترمانه قانع میشوند.

                                                       منابع :فصل نامه کوه شماره 71 – و سایت هیئت کوهنوردی استان تهران  

مرگ نخبگان کوهنوردی، از جلال رابوکی تا آیدین بزرگی:

  مرگ نخبگان کوهنوردی، از جلال رابوکی تا آیدین بزرگی:

"گم شدن سه کوهنورد جوان ایرانی در قله برودپیک پاکستان، نخستین حادثه منجر به مرگ در تاریخ کوهنوردی ایران نیست اما از بعد پوشش رسانه‌ای و حساسیت افکار عمومی، در صدر حوادث تاریخی این رشته قرار گرفته است"

وبلاگ‌ باشگاه‌های مختلف کوهنوردی که پیش از این عمدتاً از جانب اعضای همان تیم بازدید می‌شدند، زیر بار سنگین جستجوهای اینترنتی و اشتیاق ایرانیان نقاط مختلف دنیا برای کسب خبر از وضعیت کوهنوردان گمشده، بارها از کار افتادند.

در بررسی علت بازتاب گسترده ماجرای کوهنوردان باشگاه آرش، غیر از رشد شبکه‌های اجتماعی در سال‌های اخیر، موضوع دیگری هم در میان بود: حوادث قبلی با اعلام خبر مرگ کوهنوردان آغاز می‌شد، این بار اما امید به زنده ماندن سه هیمالیانورد جوان و تعلیق مستتر در دل خبر، مخاطبین رسانه‌ها را نسبت به فاجعه برودپیک حساس کرد.

اخبار کوهنوردی حرفه‌ای که از دشوارترین رشته‌های ورزشی است، در ایران کمترین انعکاس را در رسانه‌های ورزشی دارد و اگر اعضای تیم آرش به سلامت بازمی‌گشتند، اغلب روزنامه‌های ورزشی مانند نمونه‌های پیشین، حتی خبر موفقیت را منتشر نمی‌کردند.

کوهنوردی ایران بسیاری از نخبگان خود را در کوران حوادث نهفته در صعودهای داخلی و بین‌المللی از دست داده است. کوه‌پیماهایی که پس از مرگ‌شان، مطبوعات  ورزشی فهرستی را از سهل‌انگاری‌های شخصی و تیمی، کارشکنی‌های دولتی و بداقبالی‌های روز حادثه منتشر می‌کنند. سپس رشته کوهنوردی از گردونه اطلاع‌رسانی بیرون می‌افتد تا حادثه مرگبار بعدی....

درخواست توجه جدی به: "نکات فنی و ایمنی" در "منطقه سنگ نوردی بند یخچال"

درخواست توجه جدی به: "نکات فنی و ایمنی"

در "منطقه سنگ نوردی بند یخچال"

به اطلاع کلیه سنگ ‌نوردان، مربیان و کوه‌نوردان گرامی که جهت برگزاری دوره های آموزشی و تمرین سنگ ‌نوردی به منطقه بند یخچال عزیمت می‌کنند، می‌رساند؛ با توجه به حادثه اخیر مورخ ۱۴ تیر ۹۲ در منطقه بند یخپال، بر روی سنگ آلبرت؛ که منجر به مجروح شدن یکی از سنگ‌نوردان شد، خواهشمند است به نکات ایمنی زیر توجه فرمایید:

1- قبل از تمرین و یا صعود بر روی سنگ های رول کوبی شده، مسیر صعود و رول های میانی را به صورت چشمی؛ با دقت بررسی نمایید.
2- در صورت امکان دسترسی به کارگاه ها، حتماً قبل از استفاده رول بولت ها را خوب کنترل کنید.
3- در صورتی که کارگاه ها از نظر ایمنی مشکل دارند، حتماً با لوازم فنی (میخ، شفت و ...) یک کارگاه مجزا به صورت بک آپ؛ ایجاد کرده و کارگاه اصلی را تقویت نمایید.
4- در صورت مشاهده رول بولت نامطمئن، از آن عکس گرفته و با ارائه گزارش مکتوب؛ به این هیئت اعلام کنید.
5- با توجه به این که بخش عظیمی از رول ها، مربوط به سال های گذشته می باشد که تاریخ مصرف آن ها گذشته و استفاده از آن ها بسیار خطرناک می باشد؛ جهت ترمیم و بازسازی رول های مشکوک، به صورت خود سرانه اقدام نکنید. حتماً با بخش فنی "هیئت کوه نوردی و صعودهای ورزشی استان تهران" و افراد فنی متخصص، مشاوره نمایید تا کار به صورت ایمن و اصولی؛ انجام گردد.
6- از کارگاه‌هایی که با سیم بکسل تجهیز شده اند، استفاده نکنید و موارد خطرناک را به همنوعان خود اطلاع دهید؛ تا از وقوع حوادث به شکل موثر، پیشگیری شود.
7- در صورت چرخیدن یا شل بودن صفحه رول، آن را با آچار بیش از حد سفت نکنید؛ چرا که باعث بریده شدن رول بولت می گردد.

منبع:هئیت کوهنوردی وصعودهای ورزشی نظرآباد

گزارش تصویری از اولین مراسم یادبود گشایشگران مسیر ایران بر برودپیک

  بعد از ظهر روز جمعه چهارم مرداد با حضور چندصد نفر، مراسم بزرگداشتی برای سه کوهنورد بزرگ کشور که در روزهای گذشته به هیمالیا پیوستند برگزار شد. این مراسم توسط خانواده پویا کیوان و با همراهی خانواده­های آیدین بزرگی و مجتبی جراهی در حالی برگزار شد که کمتر شباهتی با مراسم­های متداول ترحیم داشت. از پوشش خانواده­ها که رخت سیاه بر تن نکرده بودند و به گرمی از همنوردان و دوستان فرزندانشان استقبال می­کردند تا نوای موسیقی که در جای­جای برنامه پخش می­شد. شاید در یک کلام بتوان گفت که از نگاه خانواده­ها که میزبانان این مراسم بودند تقدیر و بزرگداشت صعود بی­نظیر این قهرمانان، اهمیت مضاعفی داشت که کاملا بر فضای سوگواری سایه انداخته بود.

یاد و خاطره زنده یاد لیلا اسفندیاری گرامی باد.

لیلا اسفندیاری متولد 27 بهمن 49 بود. این هیمالیانورد زن ایرانی عضو باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند تهران و همچنین عضو هیأت موسس انجمن غارنوردان و غارشناسان ایران بود. در کارنامه دنیای عمودی اش برنامه های برجسته ای به چشم می خورد از جمله تلاش و صعود به قلل نانگاپاربات، کی تو و گاشربروم 2

تصویر مربوط است به تقریبا یک هفته قبل از وقوع حادثه در قله گاشربروم 2

لیلا اسفندیاری  در تاریخ 31 تیر سال 90 پس از صعود موفقیت آمیز به قله گاشربروم 2، از شیب یخی زیر قله تا  ارتفاع ۷۲۰۰ متری سقوط نمود و جان خود را از دست داد. پیکر بی جان لیلا اسفندیاری همچنان در همان محل سقوط در منطقه قره‌قروم پاکستان باقی مانده است.

یاد و نامش ماندگار ...

بر کوهنوردان ایران در برودپیک چه گذشت؟

  " تو پیروز شدی، تو فاتح قلب‌های ما شدی؛ شکوه و عظمت زندگی را ندیدی و اراده کردی تا آن را بر بلندترین قله‌ها بیابی. به سان همه آدمیان، آری، از شکست ترسیدی اما عنان خود به وحشت نسپردی و عازم پرخطرترین سفرها شدی و این بار کوه‌ها از تو آموختند اراده، قدرت و صبر را."

 اینها جملاتی هستند که آبان ماه گذشته پس از مفقود شدن مهدی عمیدی در مون بلان فرانسه نوشتیم و با "پلنگ برفی ایران" خداحافظی کردیم... هنوز محمد اوراز را هم از خاطر نبرده ایم، اولین ایرانی و اولین مسلمانی که قله اورست را فتح کرد و آوازه کوهنوردان ایرانی را جهانی کرد. او هم در دل طبیعت آرام گرفت و یازده سال پیش در قله گاشبروم پاکستان گرفتار بهمن شد. اوراز هم رفت... حالا کوهستان سه فرزند دیگرش را از آغوش خانواده هایشان به آغوش خود فرو برده است؛ پسرانی که "مسیر ایران" را به دوازدهمین قله مرتفع جهان باز کردند اما بازگشتی بی انتها داشتند، بازگشتی به دل کوهستان...

توماس لامل/ دو باربر ارتفاع پرچم ایران را در بالای قله پیدا کرده اند.

متن نامه زیر، مکاتبه توماس لامل و همایون بختیاری است. در این نامه توماس لامل نظر نهایی خود را در مورد وضعیت سه کوهنورد ایرانی صعودکننده به برودپیک بیان نموده است.

همایون عزیز
متاسفانه من بایستی با تلفنم این نامه را برایت بنویسم.  امروز من آخرین کنفرانس مطبوعاتی را داشتیم که در آن من توانستم نظراتم را بیان کنم . من کاملا اطمینان دارم و به علت ارتفاع بالا و از دست دادن آب بدن (dehydration) هیچکدام از این سه نفر دیگر زنده نیستند. نظر دیگر من این است که به دلیل اینکه آنها جای بسیار دور از مسیر نرمال و در ارتفاعی حداقل 7500 متری قراردارند هیچ شانسی برای پایین آوردن ایشان وجود ندلرد. هلیکوپتر تنها می تواند نفرات را از ارتفاع 5800 متری به پایین بیاورد. هر چیزی که بالاتر از این ارتفاع باشد باید بوسیله انسان حمل گردد. در گذشته عملیاتی برای پایین آوردن افراد از این ارتفاع انجام شده ولی از روی مسیر نرمال  بوده است.برای ما دو محل وجود دارد که امکان دارد اجساد در آنجا باشند:

الف) محلی که آخرین تماس تلفنی ماهوارهای  از آن صورت گرفته است

ب) نقطه زرد رنگ مشخص شده در عکس

 هردو نقطه در ارتفاع بالای 7500 متری و 500 متر زیر قله و خارج از مسیر نرمال هستند. هیچ شانسی برای پایین آوردن ایشان وجود ندارد! من بعنوان یک کوهنورد اعتقاد راسخ دارم که هیچکدام از این سه نفر راضی نبوده اند که کسی برای پایین آوردن اجسادشان جان خود را به خطر بیندازد. آنها عاشق کوهستان بودند پس چرا نگذاریم انها در جای که اینقدر دوست داشتند در آرامش بمانند. دو نفر باربر ارتفاع پرچم ایران را در بالای قله اصلی پیدا کرده اند. بنابراین مسیر ایرانیان بروی قله برودپیک بطور کامل و موفقیت آمیز توسط این سه کوهنورد صعود شده است. بنظر می رسد که آنها از روی قله سنگی یال اشتباه را پایین آمده اند. امیدوارم که توانسته باشم به برخی از سوالاتت پاسخ دهم. هر زمان که خواستی می توانی با من تماس بگیری.

با بهترین درودها

توماس

Dear Homayoun

Sorry I do have only an i-phone to type e-mails. Today we had a final press conference where i could state my opinion. I strongly belief none of the three Iranian climbers is alive anymore, due to the high altitude and dehydration. My second statement is, that there is no chance to evacuate their bodies because they are far away from the normal route in an altitude of minimum 7500 m. Helicopters will only evacuate people/bodies up to 5800m. Higher up everything has to be done by humans. There have been evacuations before in this altitude but only on the normal route. We do have two cluees there the bodies might be: 1) last thuraya phone call and 2) yellow spot on a photo. Both locations are above 7500m off the normal route and 500m in altitude away from summit and normal route. No chance for evacuation!

I strongly belief as a mountaineer these three climbers don't want to risk someone life to get their dead bodies down. They  loved the mountains why are not leaving them at this place which they liked so much? Two porters found the Iranian flag on top of the main summit. Therefore the Iranian Route on BP was successfully completed by the three climbers. It seems they took the wrong ridge down the rocky summit

I hope i could have answered some of your questions. Don’t hesitate to get in touch with me if you have further questions

Best regards

Thomas