"قیمت بلیط اورست"

قیمت بلیط اورست

 در قلب سرزمین شرپاها ، مردم  از بهمن ماه آوریل که 16 نفر از هموطنان آنها را به کام مرگ کشاند 

 همچنان صحبت می کنند

داوا شرپا می گوید:

" آرزو دارم که شرایط کاری ما تغییر کند اما می دانم این اتفاق هرگز نخواهد افتاد."

  بازمانده بهمن ماه آوریل پما چپال می گوید:

" من دیدم که برادرم تقریبا جلوی چشمانم کشته شد ، هنوز هم شوکه هستم"

جسد برادر پما یکی از سه اجسادی است که هنوز پیدا نشده ، پما در کمپ 2 بود و به سوی برادر خود می رفت که فاجعه در منطقه خطرناک آبشار یخی خومبو نزدیک کمپ اصلی اورست اتفاق افتاد.

" اما می دانم که فصل بعدی به کوهستان برخواهم گشت زیرا شغل دیگری ندارم و اورست به معنی پول است ، مبارزه با چشمانی اشک آلود در حالیکه راهبه ها پوجا(نوعی نماز) برای روح برادرش برگزار می کنند ، معضلی که بسیاری از شرپاهای کوه نورد با آن روبرو هستند.

 پما شرپا ، برادرش را در بهمن از دست داد

اما نگرانی بزرگتر آنها این است که علیرغم تحریم اکسپدیشن ها توسط صدها شرپا از ماه آوریل تاکنون ، چشم انداز واقعی ، تغییر ناچیز یا هیچگونه تغییری در بر ندارد. پس از انتقادات گسترده از طرح اولیه پرداخت 400 دلار! در جبران خسارت به هر یک از خانواده های کسانی که در سقوط بهمن کشته شدند ، دولت نپال این مبلغ را به ده برابر افزایش داد. همچنین اعلام کرد که مجریان اکسپدیشن ها لازم است که مبالغ بیمه عمر شرپاها را از ده هزار دلار به پانزده هزار دلار افزایش دهند. دولت نپال سه و نیم میلیون دلار از هزینه های حق امتیاز کوه نوردی در سال 2012 کسب کرده که نزدیک به 80٪ آن حاصل برنامه های صعود به اورست است . بی بی سی از منطقه مرکزی شرپاهای اورست دیدن کرده اگرچه دولت متهم است که بحران را جدی نگرفته ، اعضای جامعه شرپاها می گویند مجریان تورها نیز باید سرزنش شوند.

داوا سوجو شرپا درنامچه ، دروازه ورود به کمپ اصلی اورست به خبرنگار بی بی سی گفته :

" اکثر شرپاها پسران جوان و بی سوادی هستند که توسط آژانس های کوه نوردی مورد سوء استفاده قرار می گیرند ، این آژانس ها 70٪ وظایف خود را به گردن شرپاها می اندازند در حالیکه حتی 10٪ از درآمد دریافتی از مشتریان خود را به آنها پرداخت نمی کنند"

شرپاهای کوه نورد می گویند هنوز درآمد ناشی از شغل آنها ناچیز است

  

نامچه بازار به شدت وابسته به پول ناشی از حضور کسانی است که قصد صعود به اورست را دارند

صنعت کوه نوردی نیاز به جایگزینی نوع پرداخت بهتری برای گله داران یاک دارد

مینگما شرپا می گوید که نمی داند چه مقدار آژانس او از مشتریان پول دریافت می کند

مینگما شرپا که معجزه وار از بهمن 18 آوریل جان سالم بدر برده می گوید که کارگرانی نظیر او نمی دانند که آژانس های کوه نوردی چه مقدار بابت خدماتی که آنها ارائه می دهند از مشتریان پول دریافت می کنند.

" ما این اطلاعات را هرگز بدست نمی آوریم اما چیزی که  بابت هر فصل صعود به ما پرداخت می شود بسیار کمتر از مبلغ اصلی است و حتی برای چند ماه نیز زندگی ما را تامین نمی کند."

آمار و ارقام موجود نشان می دهد که هر شرپا به طورمتوسط در طول هر فصل کوه نوردی که دو بار در هر سال در فصول بهار و پاییز است ، حدود 5000 دلار بدست می آورد که بسیار بالاتر از درآمد سرانه هر نپالی بالغ بر 650 دلار می باشد اما در مقابل آن هر مجری تورهای کوه نوردی  80000 دلار فقط از یک مشتری که ممکن است دهها نفر در یک سال باشد ، دریافت می کنند. شرکت های بین المللی تورهای کوه نوردی مدعی هستند که نحوه پرداخت آنها به شرپاها سخاوتمندانه است اما بسیاری از شرکتهای نپالی که به تازگی عضو این بازار شده اند موجب کاهش نرخ ها و در نتیجه پرداختهای کمتری به شرپاها شده اند.

تنزینگ نورگی

- اولین شرپایی است که به قله اورست صعود کرد

- صعود او در همراهی با سرادموند هیلاری بود

- در منطقه اورست بدنیا آمده اما به دارجلینگ در هندوستان مهاجرت کرد

- در هندوستان تیمهای کوه نوردی را هدایت می کرد

-  در حال حاضر حدود 9000 شرپا مشغول فعالیت های راهنمایی کوهستان و کمک به کوه نوردان هستند

 آنگ شرینگ رئیس انجمن کوه نوردی نپال نیز به این نکته اشاره دارد.

"انجمن مجریان تورهای کوه نوردی نپال استانداردهای مشابهی را نظیر مجریان بین المللی رعایت می کنند این مهمترین مسئله است و در حال حاضر اصرار به حضور شرکتهای داخلی داریم ، دامبار پاراجولی مسئول مجریان تورهای کوه نوردی تایید می کند که رقابت سختی بین آنها برقرار است و در نتیجه حداقل استاندارها رعایت می شود اما شرکت های خارجی نیز عملکرد مناسبی ندارند ما می دانیم که آنها چه میزان از گروههای کوه نوردی اعزامی به هیمالیا دریافت می کنند و چه مقدار از این مبالغ به نپال وارد می شود.

دو ماه بعد از ریزش بهمن دولت و آژانس های کوه نوردی هنوز هم در تضاد با افزایش بیمه شرپاها هستند و هرکدام دیگری را سرزنش می کنند. دولت موافق است که مقررات کوه نوردی منسوخ شده و باید مورد بازنگری قرار گیرد. رام شاران وزیر دارایی نپال می گوید: شرپاها توسط جوامع کوه نوردی از جمله کشورهای بیگانه به کار گرفته می شوند و آنها مسئول مراقبت از شرپاها هستند. هیچ کس مسئولیت جان آنها را بعهده نمی گیرد. 

بنابراین آنهایی که نظیر داوا شرپا که شدیدا در ریزش بهمن مجروح شده اند امید چندانی به تغییر عمده ای در این رابطه ندارند. او با نشان دادن دنده شکسته شده خود می گوید:

" ما طناب ثابت نصب می کنیم ، مسیر ایجاد می کنیم و بار حمل می کنیم ، ما راهنمای کوه نوردان تا قله هستیم و بعد این ما هستیم که عملیات امداد و نجات انجام می دهیم ، امیدوارم که شرایط ما بهتر شود اما می دانم که هرگز این کار اتفاق نخواهد افتاد"

فریتس ریجلند ، رئیس فدراسیون بین المللی کوه نوردی و صعود تصور می کند که مشکل اصلی تقاضای بی پایان کوه نوردان خارجی به شرپاها است زیرا بسیاری از این کوه نوردان بی تجربه هستند ، او می گوید:

" حالا هر کسی می خواهد بلیطی برای رفتن به قله اورست بخرد و شرپاها تمامی کارهای آنها را انجام می دهند و آنها فقط بالا می روند ، بار عظیم حمایت شرپاها برای همه این کوه نوردان بی تجربه خارجی برای صعود به اورست ، ضروری است . این مردم از پایین ترین ارتفاع به اکسیژن نیاز دارند ، هیچ جیز را خودشان حمل نمی کنند ، شرپاها تمامی بارها را حمل می کنند و بسیاری از این بارها لوازم کاملا غیر ضروری هستند.

مینگما لامو در خلال سه سال گذشته دو پسر خود را روی قله اورست از دست داده

به طور متوسط بیش از 30 تیم کوه نوردی هر سال برای صعود به اورست مراجعه می کنند ، سال گذشته 562 نفر به قله صعود کردند . کارشناسان کوه نوردی بر این باورند که این رقم در حال افزایش است زیرا مردم بیشتر و بیشتری از سرتاسر دنیا می خواهند به بلندترین نقطه جهان بروند. شرپاها می دانند که این صنعت جهانی به آنها بستگی دارد اما هنوز قدرت چندانی ندارند. اگر چه آنها موجب توقف صعودهای فصل گذشته شدند اما می گویند که قصد دارند به شغل خود برگردند.

در فورته زیستگاه کوچکی درخومبو ، مینگما لامو شرپا در آستان در نشسته و تلاش دارد که با شرایطی که دو پسر خود را طی سه سال گذشته در اورست از دست داده کنار آید ، یکی را در آوریل همین سال از دست داد . او می گوید:

" کار برای گروه های کوه نوردی اورست به نظر می رسد که خطرناک شده اما چه می توانیم بکنیم ؟ برای نیاز به پول پسران راهی می شوند و آنجا می میرند و مادران خود را با اشک تنها می گذارند.