برف کوری

تالیف: دکتر فرید عباسی دزفولی

             

برف چیزی نزدیک به 85 % از اشعه ماورا بنفش را منعکس می کند و این اشعه در صعود های برفی باعث آسیب  و سوختگی قرینه می شود. فقط 20 دقیقه حضور در برف کافی است تا برف کوری ایجاد شود علائم 6 تا 12 ساعت بعد از مواجهه ایجاد می شوند و  18 تا  24 ساعت بعد بتدریج از بین می روند.

علائم و نشانه ها:

o       تورم  پلک ها

o        اشک ریزش و گاه خشکی چشم ها

o        درد

o        تاری دید

o        احساس جسم خارجی در چشم

o        قرمزی چشم

o        درد ناکی حرکات و باز و بسته کردن چشم

o       حساسیت به نور

علائم چندین ساعت بعد از مواجهه با اشعه با اشک ریزش ، قرمزی و دردی که به سرعت افزایش یافته و غیر قابل تحمل می شود ایجاد می شوند . بیمار احساس می کند که چیزی شبیه سنگ و یا شن در چشمش است. درد، اشک ریزش، تاری دید و احساس جسم خارجی در چشم بیمار را وا می دارد تا چشم هایش را بمالد و این ماساژ وضع را بدتر و درد را آزار دهنده تر می کند. نور در این حالت به شدت آزار دهنده است و بیمار از نور گریزان است.  

درمان:

o       در آوردن لنزهای تماسی

o       پرهیز از نور

o       کمپرس سرد

o        بستن چشم ها (ترجیحا تا 24 ساعت)

o        مسکن خوراکی(مانند بروفن در صورت نبودن منع مصرف)

o        پرهیز از مالش چشمها

o        قطره آنتی بیوتیک

o        استفاده از عینک آفتابی

با بروز اولین علامتها اگر در چشمتان لنز دارید آنها را در آورید. چشمها را در برابر نور محافظت کنید. و بعد از آغشته کردن چشم ها به پماد یا قطره آنتی بیوتیک (قطره جنتامایسن 2 قطره هر 4 ساعت) آنها را در صورت امکان ببندید. اگر در حال حرکت هستید و نمی توانید چشمهایتان را ببندید چشمی را که بیشتر درد می کند ببندید. بیمار برای کنترل درد به مسکن و کمپرس سرد نیاز دارد برای کمپرس سرد می توانید از یخ یا برفی که در یک پلاستیک درون یک پارچه پیچیده شده است استفاده کنید و یا از یک بطری یا قمقمه که حاوی آب سرد است. دقت کنید هیچگاه یخ یا برف را مستقیما روی چشم یا پوست نگذازید. بیمار تا چند روز بعد از آسیب نیاز به استفاده از عینک مناسب در مواجهه با نور و آفتاب دارد . وقتی که بیمار بدون درد و اشک ریزش بتواند به راحتی به نور نگاه کند می توان گفت که بهبودی حاصل شده است. 

 

(الوند دی ماه ۱۳۹۱)

پیش گیری:

دقت کنید که گرچه برف کوری با مواجهه کوتاه مدت با برف و اشعه ایجاد می شود اما علائم در ساعت های بعد (6 تا 12 ساعت بعد از مواجهه با برف و اشعه ماورا بنفش) بروز می کنند و بلافاصله ایجاد نمی شوند. علائم گاه آنقدر شدیدند که بینایی فرد را مختل می کند اکنون 6 تا 12 ساعت پس از شروع روز اگر شما در یک صعود برفی به پناهگاه یا جایی امن رسیده باشید گرچه شبی سخت همراه با درد شدید را پیش رو دارید اما خطری شما را تهدید نمی کند. و برف کوری حتی بدون درمان نیز بهبود پیدا خواهد کرد، ولی اگر هنگام بروز علائم شما در میانه راه صعود یا بر روی یک دیواره یا یخچال هستید بینایتان مختل شده است شدت درد تمرکزتان را از بین برده است و احتمالا هوا نیز دارد رو به تاریکی می رود آنگاه برف کوری می تواند به بهای جانتان تمام شود. پس پیشگیری از برف کوری را جدی بگیرید و آن را دستکم نگیرید. به خاطر داشته باشید که از همان ساعات ابتدایی روز به فکر محافظت از چشمانتان باشید و گرنه هنگام بروز علائم یا گذشت ساعتها از طلوع آفتاب دیگر کار از کار گذشته است و برای پیشگیری بسیار دیر شده است.

اساس پیشگیری پرهیز از نور آفتاب و محافظت از چشمها در برابر آفتاب با استفاده از عینک مناسب و سایر پوشاننده ها بخصوص کلاه لبه بلند است.

عینک مناسب:

• محافظت 100% در هرسه اشعه UVA-UVB-UVC
• داشتن جنس ضد خش
• داشتن قدرت درجه 3 برای نور مریی
• داشتن درجه 4 برای نور مریی در هیمالیا نوردی
• داشتن خاصیت ضد بخار
• قاب مناسب

استفاده از عینک مناسب را در کوهستان به خاطر بسپارید چه در هوای آفتابی چه در هوای ابری و بخصوص در مواجهه با برف و یخچالها آنرا فراموش نکنید.

منبع: انجمن پزشکی کوهستان