"مصاحبه اختصاصی کوه نامه با «علی برات زاده» قهرمان سنگنوردی آسیا"

مصاحبه اختصاصی با قهرمان سنگ نوردی آسیا

*وقتی روی دیواره هستم اجازه فعالیت «هیچ انرژی منفی و یا حتی مثبت غیر مرتبط» با صعودم را نمی دهم.من 35 حکم *قهرمانی کشور را دارم و قریب چهل و اندی (دقیق یادم نیست) قهرمانی مسابقات غیر رسمی را دارم. بودن یک نفر در کنار *شما در مسابقات تحت هر عنوان لازم است، کسی که دلسوز باشد و دنبال کارهایت باشد و بهت دلگرمی بدهد...

*سنگ نوردی ورزشی است که دیر به ثمر می نشیند ،حدود 8 سال باید تمرین مستمر داشته باشی.

*به تهران آمدم تا دانسته ها و تجربیاتم را به طیف وسیع تری از دوستداران سنگ نوردی ارائه بدهم.

*دوپینگ، شاید سرعت رسیدن به نقطه اوج را بالا ببرد ولی عمر قهرمانی را کوتاه می کند!

*افق نگاهم به قهرمانی جهان است... برای جهانی شدن باید جهانی تمرین کرد.

*برای قهرمان شدن الزاما نباید ثروتمند بود بلکه ذهن باید ثروتمند باشد.

*برای مسابقات اخیر هم ماشینم را فروختم.

*از روی دیواره آموختم که چگونه در اوج فشار و خستگی فکر کنم، یاد گرفتم که وقتی کوچکترین گیره یک نقطه اتکا و مانع از سقوط می شود پس هر گز ناامید نباید شد.

*از مسوولان انتظاری ندارم چون هیچ نتیجه ای ندارد..

---

«ذهن زیبا»! می شود «علی برات زاده» را این گونه خواند، چرا که شخصی در قواره «قهرمان آسیا» فقط نباید ازقدرت و تکنیک زیبا برخوردار باشد، بلکه ذهن زیبا باید داشت تا سنگنوردی در این حد بود. وقتی روی دیواره هست گویی همچون ماهی بر آب می لغزد و همگان به تماشای حرکات زیبا و نفس گیر سنگ نوردی اش می نشینند. علی برات زاده بر روی دیواره به راستی یک هنرمند تمام عیار است.

 هفته گذشته، فرصتی شد تا با هماهنگی از قبل به عمل آمده مصاحبه ای با سنگنورد برجسته سالنی (بولدر) کشورمان و آسیا در «محل تمرین» وی سالن «زنده یاد محمد داوودی» داشته باشیم. وقتی به سراغش رفتیم مشغول آموزش شاگردانش بود. ساعتی را رخصت گرفتیم و با وی به گفتگو نشستیم. این مصاحبه فرصت بسیار خوبی بود تا با دیدگاه ها و افق نگاه زیبای قهرمان آسیا بیشتر آشنا شویم. نوع نگاه وی به ورزش سنگ نوردی به خوبی نشان داد که چرا «علی برات زاده» قهرمان آسیا شد؟

 در وهله ی اول آرام و ساکت و کم حرف به نظر می آید اما وقتی با او به گفتگو می نشینی متوجه می شوی آرامست اما ذهن پویا و خلاقی دارد، کم حرف است اما حرف های بسیار برای گفتن دارد، به کم بسنده می کند و کوتاه و گزیده سخن می گوید و نهایتا چه اندازه دیدگاهش در مورد سنگ نوردی و  به طور کلی ورزش زیباست.

  

****: علی برات زاده را معرفی کن.

• علی برات زاده هستم متولد 65/01/18 و از سال 78 سنگنوردی می کنم، به قراری 15 سال

****: در چه رشته هایی از سنگنوردی فعالیت کردی و می کنی؟

•  آغاز سنگنوردی من سال 78 بود که دوره مقدماتی سنگ را گذراندم و سال80 دوره پیشرفته، تا سال 83 سرطناب کار می کردم. در سال 84 برای اولین بار در مسابقه شرکت کردم و نفر دوم شدم جالب اینکه من به قوانین و مقررات نا آشنا بودم و اصلا شرایط و قوانین مسابقه را نمی دانستم! و حتی تا آخرین لحظه هم خبر نداشتم دوم شدم! و وقتی اسمم را به عنوان نفر دوم اعلام کردند تازه فهمیدم چه اتفاقی افتاده. از آن به بعد بیشتر تمریناتم را روی بولدر گذاشتم. ازسال 84 هم درتمامی مسابقات به جز سال 91 روی سکو ایستادم و همیشه یا اول یا دوم بودم. در واقع با «داوود رکابی» جا به جا می شدیم.

****:چه مقام هایی تا به حال کسب کردی؟

• من 35 حکم قهرمانی کشور را دارم و قریب چهل و اندی (دقیق یادم نیست) قهرمانی مسابقات غیر رسمی را دارم.

****: علی برات زاده وقتی سنگ نوردی می کند گویی جاذبه زمین روش تاثیری ندارد! چطور این قدرسبک بار؟ ازطرفی می دانیم تکنیک ذهن یکی ازسه رکن سنگ نوردی حرفه ای است؛خودت بیشتر توضیح می دهی؟

• جاذبه چیزی است که وجود دارد اما من وقتی روی دیواره می روم آنقدر در کارم تمرکز می کنم که اجازه فعالیت «هیچ انرژی منفی و یا حتی مثبت غیر مرتبط» با صعودم را نمی دهم و فقط روی آن مسیر صعودم با تمام قوا متمرکز می شوم به واقع هر چیزی که سنگ نورد را می کشد  پایین باید شناخت و مهارش کرد.

****: با چه کاستی هایی در ورزش حرفه ایت مواجه بودی؟

• اینکه من مربی در کنارخود نداشتم، جز سه سال اول سنگ نوردی که مربی داشتم متاسفانه دیگر مربی نداشتم خاصه در مسابقات؛در صورتی که وجود یک فردی که از بیرون آنالیزت کند و یا حتی دستی روی شانه ات بگذارد برای مسابقه دهنده ضروریست. یک مربی قادر خواهد بود زمان رسیدن به قهرمانی تو را کاهش دهد یا نصف کند.

****: (به شوخی) خب اگر فقط قرار بر دست! به شانه ی «علی برات زاده» باشد از الان افتخار مربی گریت را به ما بده

• ( با تواضع و جدی) استقبال هم می کنم

****: برگردیم به ادامه سوال، خب شاید کسی در این اندازه نیست که مربی سنگ نوردی در سطح «علی برات زاده» باشد؟

• ببینید! بودن یک نفر در کنار شما در مسابقات تحت هر عنوان لازم است، کسی که دلسوز باشد و دنبال کارهایت باشد و به تو  دلگرمی  بدهد و دستی روی شانه ات بگذارد. در واقع در زمان مسابقات خصوصا مسابقات خارجی من باید تمام تمرکزم روی مسیر و مسابقه باشد و به هیچ چیز دیگری فکر نکنم. نه این که ذهنم یک طرف به رقابتم و یک طرف به سایر مسائل حاشیه ای معطوف باشد. برای نمونه در یکی از مسابقات خارج از کشور به علت اینکه «رضاکلاسنگیان» پیراهنش مناسب آن مسابقه نبود من پیراهنم را به او دادم.!! دنبال تهیه بلیط، ویزا و غیره...مسائلی نیست که مسابقه دهنده دنبالش باشد و یابرای تامین هزینه مسابقه از چند روز قبل دنبال فروش ماشین باشد...! خاطره ای نقل کنم، یادم می آید در یکی از مسابقات وقتی یک سنگنورد برجسته به مسابقه نرسید، از او پرسیدم: چرا دیر آمدی؟ می توانستی مقام بیاوری! خیلی راحت گفت: مربیم در تایم قرنطینه اشتباه کرده بود! مفهوم این جمله به سادگی این است که، مسابقه دهنده مذکور فقط به مسابقه فکر می کرده و سایر برنامه های وی را دیگران پیگیری می کردند. معمولا در این جور مسابقه ها چند نفر این دست ورزشکاران را ساپورت می کنند.

• ****:خیلی ها دوست دارند بدانند تو چه کردی و چه تمریناتی داشتی تا به اینجا رسیدی؟ به طور خلاصه توصیه ات به کسانی که می خواهند در این ورزش به موفقیت برسند چیست؟

• سنگ نوردی ورزشی است که دیر به ثمر می نشیند حدود 8 سال باید تمرین مستمر داشته باشی پس ابتدا، باید سطح توقع ات را از خود پایین بیاوری و نخواهی یک شبه ره صد ساله بروی. استمرار در تمرینات مهم است و همچنین نباید خسته، ناامید و دلزده شد. یک سنگ نورد باید بداند وقتی امروز خوب تمرین کند فردا یقینا بهتر از دیروز خود خواهد بود.

• دوم، به نظرم هیچکس نباید خودش را با دیگری مقایسه کند، هر کس باید توانایی های خودش را خوب ارزیابی کند، مثلا ما نباید رنگ ها را با هم مقایسه کنیم، چون هر رنگی به تنهایی زیباست. فلذا تمرکز بر روی خود و تمرینات مهم است.
• سوم، همیشه در حال یاد گرفتن باشیم! بالشخصه همیشه در حال آموختن هستم و هیچوقت خودم را از یاد گرفتن بی نیاز نمی دانم من راه رفتن از شما، حرف زدن از دیگری، اندیشه کردن را از فلان شخص و سلام کردن را از حتی یک بچه هم یاد می گیرم و سعی می کنم دانسته هایم را به روز کنم و انتقال دهم. در کنار همه ی این ها داشتن یک مربی خوب و از ابتدا با مربی کار کردن می تواند زمان رسیدن به اوج را کوتاه کند. چون من خودم از این فقدان رنج می بردم برای همین احساس مسوولیت کردم و به تهران آمدم تا دانسته ها و تجربیاتم را به طیف وسیع تری از دوستداران سنگ نوردی ارائه بدهم.

 

****: خب گاهی عده ای می خواهند یک شبه ره صدساله بروند و به دوپینگ و سایر مواد نیرو زا رو می آورند! بی پرده بپرسم: خود تو تا به حال به چنین چیزی فکرکردی؟ واگرنه؛ چه توصیه ای برای این دست از جوان های جویای نام داری؟

• دوپینگ نه، اصلا، اولا من به عنوان یک مسابقه دهنده بیش از هر چیز آبرویم برایم اهمیت دارد و مقامی که به وسیله دوپینگ بدست بیاید ارزشی ندارد، دوما توصیه ام به آنانی که دنبال این مواد هستند اینست که، این ها شاید سرعت رسیدن به نقطه اوج را بالا ببرد ولی عمر قهرمانی را کوتاه می کند. استفاده از سایر مکمل های مجاز هم نیاز به علم و مشاوره با متخصص فن دارد. اما من خودم همیشه تغذیه ام ارگانیک بوده و معتقدم وقتی چیزی به بسته بندی آمد معمولا ارزش تغدیه ای خود را از دست می دهد.

****: فاصله «علی برات زاده» با نفرات دوم و بالتبع سوم کشور زیاد است! این فاصله در مسابقات جهانی که تو 39 و نفر بعدی 69 شد به خوبی مشهود بود چرا؟

• شاید به این دلیل باشد که که من افق نگاهم به قهرمانی جهان است. بنابراین برای این هدف تمرین می کنم و احیانا دیگران هدف خود را قهرمانی در کشور بدانند. برای جهانی شدن باید جهانی تمرین کرد.

****: خب ظاهرا با این حجم تمرینات، جایی برای تفریحات نمی ماند! به نوعی به قول امروزی ها جوانی کردن؟

• تمام تفریح و نشاط من درسنگ نوردی است. نمی شود هم قهرمان بود و هم به همه ی تفریحات رسید! من از هر صد میهمانی که دعوت می شوم شاید یکی را بروم و تازه در آنجا فکر می کنم الان که من در میهمانی هستم رقیب من در حال تمرین است! برای همین باید دور بسیاری از مسائل حاشیه ای را قلم گرفت.

****: فاصله ما باسنگ نوردی جهان زیاد است؛ چرا؟

• خب یکی از دلایل مهم این است که آن ها مدام در حال مسابقه هستند و برای مسابقات تمرین می کنند و خب قطعا در شرایط مسابقه است که انگیزه تمرین بیشتر را پیدا می کنی و می توانی نقاط قوت و ضعف خود را در مقایسه با حریفان تحلیل کنی. شما ببینید اصلا سطح مسابقاتی که ما برگزار می کنیم با آن ها قابل مقایسه نیست.

****:غالبا کشورهای ثروتمند سنگ نوردی مطرحی دارند و در آسیا هم جز ایران  و دو سه کشور دیگر سایر کشورها حرفی برای گفتن ندارند، ازطرفی کوه نوردی و سنگ نوردی ورزشی گران است فکر می کنی این دلیل این موضوع باشد؟

•  برای قهرمان شدن الزاما نباید ثروتمند بود بلکه ذهن باید ثروتمند باشد!

****: خب امروز (روز مصاحبه)  مسابقات جهانی درکانادا دنبال می شود و ما اینجا درخدمت شما هستیم و داریم مصاحبه می کنیم چرا نرفتی؟

• خب کانادا خیلی دور است و هزینه آن هم زیاد، برای مسابقات اخیر هم ماشینم را فروختم و فعلا چیزی در بساط نیست.

****: خب با این ترتیب سنگ نوردی خیلی چیزها از تو گرفته؟! برخی ورزشکاران این رشته از فروش اموال شخصی برای ورزش خود شکوه کرده اند؛ تو چی؟

• من همه چیزم را از سنگ نوردی دارم، هیچ شکایت و گله ای از فروش این اموال ندارم! اگر هزینه کردم دوست داشتم و در قبالش خیلی چیزهای دیگر بدست آوردم. من اعتماد به نفس پیدا کردم، از روی دیواره آموختم که چگونه در اوج فشار و خستگی فکر کنم، یاد گرفتم که وقتی کوچک ترین گیره یک نقطه  اتکا و مانع از سقوط می شود پس هرگز نا امید نباید شد.

****: انتظارت از مسوولان و خاصه فدراسیون چیست؟

•  انتظاری ندارم چون هیچ نتیجه ای ندارد!! چرا که چند بار برای اعزام به مسابقات جهانی امیدمان را به مسوولان بستیم و خب از چند سفر جا ماندیم؛ به عنوان نمونه: یک بار مدارکمان را دیر به سفارت ارسال کردند، یک بار دو روز قبل از مسابقه به من زنگ زدند که باید هفتصد دلار پول بیاوری! خب در پنجشنبه و جمعه تهیه این مقدار ارز و پول میسر نبود، یک بار از فدراسیون گفتند فلانی در وزارت ورزش کارت را برای اعزام به آلمان درست می کند و حتی آن شخص در وزارت ورزش پول هم از من گرفت! اما اتفاقی نیوفتاد.  برای همین باید دست به زانوی خود بزنم و از خود انتظار داشته باشم.

****:چشم انداز سنگ نوردی در کشور را چه می بینی؟ آیا جایگزین خوبی برای «علی برات زاده» در آینده خواهیم داشت؟

• من قول می دهم در آینده حداقل پنج تا بهتر از خودم تحویل سنگنوردی کشور بدهم.

****: و در خاتمه اگر صحبت خاصی داری با خوانندگان در میان بگذار

از مربیم آقای «ابولفضل فولادی»به خاطر زحماتش نسبت به جامعه سنگنوردی ایران کمال تشکر را دارم؛ زندگی ورزشیم را مدیون اولین و شاید آخرین مربیم هستم